HUTSUNERIK EZ DA

 
Hutsunerik ez da

Hutsunerik ez da

begirada eta keinu artean,

ihesik  usoak

sargoritan

hegan doazela,

nora doa  sentipen mindua?

Jaramonik ere

merezi ez dudala

diost irribarrez

gorantza doan lepoak,

kokotsak, ezpainak…

eta begietara ez naiz

ausartzen begiratzen ,

distirarik ez dut ikusiko eta.

Zer espero nuen ba?

Ez dakit,

igual erantzun bat,

beharbada… 

hitz gozo bat,

gehiagorik? Leike.

Asmakizunek norbere kontra

jotzeko joera dute,

minak mina dakar,

eta  zorabioaren indarra

amildegirantz zoazenean, 

geldi ezina da

ihesik  

usoak sargoritan 

hegan doazela lez.

Hala ere,  ezetz esaten

jakin behar da,

bakean uzteko 

esan behar zenidan,

Esadazu mesedez:

 “ Bakean utzi, 

nazkatu nauzu eta”,

zergatik ez?,

hitz neutroekin 

mina bera bada.

Itxaropen ezak 

norabidea aldatzera garamatza,

derrigorrez mindu behar

minduak ez izateko,

zergatik hainbeste itxurakeria?

Gehiegi  eskatzerik ez dago

ezer ez duzunean emateko,

hitzak? Ez dira nahiko

erantzunik ez dagoenean.

Hutsunerik ez da
keinu eta begiradetan

bion arteko urruntasuna

ortzera begira

planeten ibilbidez

neurtzen dela,

heriotz  bufadak narama

usoak hegan 
sargoritan doazela
eskukada hauts lez.

Besarkada bat,

Imanol